– — Historia – Józefów

Józefów

Jest to stara miejscowość. Należała do dóbr skryhiczyńskich. Pierwsza informacja o jej istnieniu pochodzi z 1823 r. – wieś zarobna Józefów należy do dóbr Skryhiczyn, własność Józefa Zbyszewskiego – rotmistrza wojsk koronnych (K. Prożogo, dz.cyt., s. 18). W 1827 r. podano jej nazwę jako „Gwarowo-iuzefuf, maidan” (B. Czopek, Nazwy miejscowe dawnej ziemi… dz.cyt., s. 171).
W 1845 w wykazie karczem umieszczono Józefów z jedną karczmą.
Ciągle wieś ta dzieliła losy dóbr Skryhiczyn, przechodziła do tych samych właścicieli.
Po uwłaszczeniu chłopów Józefów przypisano do gminy Horodło, w okresie międzywojennym tak jak sąsiedni Skryhiczyn należał do gm. Białopole /m. Dubienka nie posiadało gm. terytorialnej/, od 1941 r. należy do gm. Dubienka (K. Pożogo, dz.cyt., s. 18).
Spis powszechny z 1921 r. podaje, iż w Józefowie mieszkało 135 osób: 71 mężczyzn i 64 kobiety, na co składało się 116 prawosławnych i 19 katolików, deklarowane narodowości: 83 Polaków i 52 Rusinów. Wg wykazu par. prawosławnych hrubieszowskiego w 1924 r. mieszkało we wsi 114 prawosławnych i 23 katolików. W 1943 r. mieszkało tu 176 osób. W Józefowie na dzień 1.11.1940 mieszkała jedna polska rodzina przesiedlona z Pomorza (2 mężczyzn, kobieta i 3 dzieci). W 1943 r. nad Józefowem Niemcy zestrzelili samolot sowiecki, dwóm lotnikom udało się uratować (K. Prożogo, dz.cyt. s. 18).
W 1947 r. w Józefowie mieszkało 120 mieszkańców.
Sołtysi: w 1945 Józef Madejski, w 1947 Kazimierz Madejski, w 1949 Antoni Antoniewicz (A.Wawryniuk, dz.cyt., s. 84-88 i podane tam pozycje).
Według stanu na 1 kwietnia 1947 Józefów był siedzibą gromady, do której należały oprócz Józefowa także Jasienica i Tursko.

« Wstecz

Wróć go góry